Skoro jesień już w pełni i drzewa stają się już żółto-rude postanowiłem wybrać się do regionu znanego mi tylko z opowieści czyli na Kaszuby. Nie byłem tam nigdy, a zaplanowana wcześniej z mapą wycieczka kusiła licznymi podjazdami. Start około 10:00 z Czerska. Dalej na północ na Kościerzynę. Na początku trochę walki z zimnem - 9 stopni. Już po kilkunastu kilometrach zaczęły się pierwsze pagóry, które konkretnie mnie rozgrzały. Wiatr nie dawał się we znaki a mocne słońce sprawiało, że jechało się całkiem przyjemnie. Dalej podjazdy coraz bardziej konkretne ale "Kiełbasa Gospodarza", buły i żelki z Biedry sprawiły, że miałem siłę jechać dalej. Najciekawszym miejscem były okolice Jeziora Ostrzyckiego i podjazdu na Wieżycę. Dawno nie miałem wrażenia, że serce chce wydostać się przez gardło. Na samym szczycie "Królowej Polskich Nizin" zrobiłem dłuższy odpoczynek, przyjąłem następną bułkę i kawał kiełbasy. Wszedłem też na wieżę popodziwiać widoki. Zapierają dech w piersiach (patrz zdjęcia). Po zjeździe ze szczytu ruszyłem prosto na Kartuzy a następnie już do Wejherowa ale trochę inną drogą niż zaplanowałem. Jakoś tak wyszło. Cały czas podjazdy konkretne. W Wejherowie zrobiło się już niestety ciemno. Dalej jazda na światłach. W Redzie postanowiłem skręcić na Puck (po prostu mi się czasem włącza przy zmęczeniu coś takiego - "Marian co ty nie dasz rady" - Nie wiem Bóg sam czy szatan?). I dotąd wszystko szło dobrze. Za Redą spotkał mnie kolejny podjazd, na którym po raz kolejny zaciskałem gardło, żeby moje serce nie poszło na spacer. W Pucku zorientowałem się, że mogą być problemy ze zdążeniem na pociąg. Spoko damy radę. Narzuciłem sobie konkretne tempo - 30 km/h z licznika nie schodziło. Zacząłem też walczyć z mgłą, która stawała się coraz większa. Niestety w Rumi musiałem się pogubić, co zaowocowało jakimiś dodatkowymi 5 kilometrami. Zacząłem już wątpić, że zdążę ale nie poddałem się. I znowu historia z happyendem. O 21:52 byłem na dworcu Gdynia Główna skąd o 22:09 odjeżdżał mój pociąg. Życie jest piękne. Starczyło jeszcze czasu na Mac Donalda (na wynos wziąłem oczywiście i w pociągu zreflektowałem już :) 

                                                                                                                                   Opis zawierał lokowanie produktóf :D
MAPA TRASY

Południowe Kaszuby 



Jezioro Brodno Wielkie



Jezioro Ostrzyckie



Widoki z Wieżycy



Wieżyca - 329 m.n.p.m.








 

Tym razem przyszła kolej na testowanie nowych części. Nowy licznik, błotniki, lusterko i pedały musiały zostać sprawdzone na jakimś konkretniejszym odcinku. Start z Tczewa przyjemny ale i chłodny poranek. No cóż jesień mamy już w końcu. Krótko za Tczewem mocno we znaki dał się zimny i wiejący prosto w twarz lub bok wiatr, Siła jego była tak duża, że musiałem kontrować kierownicą nawet żeby się nie wywalić. Dodatkowo podjazdy spowodowały, że 3 tarczy nie włączyłem wogóle przez jakieś 45 km. trasy. Był nawet jeden 14%. Poczułem się jak w domu. Dalej na szczęście było już dużo lepiej wiatr miałem prawie cały czas w bok-plecy także jechało się już ok. Było też więcej zjazdów. Trasa jest bardzo ciekawa. Poza sporą ilością gównianego asfaltu w woj. pomorskim i kawałkami szutru odc. Liniewo - Zblewo jedzie się bardzo miło. Niewielki ruch, bardzo łądne widoki i duża ilość odcinków przez las sprawiają, że trasa jest bardzo ciekawa. 

Co do sprzętu:
-lusterko - rzeczywiście warto sobie jakieś kupić
-licznik - fajna zabawka, polecam SIGMA 1200 BL - na 200 km. wyszło około 1-1,5 km różnicy między odległością z mapy.
(żeby się nikt nie kłócił w linku do trasy nie ma uwzględnionego czasu i odległości dojazdu do dworca w Bydgoszczy)

LINK DO TRASYJedyne zdjęcie z trasy - krajobraz okolicy Tczewa




  

No cóż. Kolejna moja trasa. Tym razem pojechałem pociągiem do Trójmiasta, żeby po 25 latach zobaczyć jak wygląda polskie, niekomunistyczne morze. Start w Sopocie. Miasto bardzo klimatyczne i spokojne :D Może dlatego, że było około 11 i po sezonie. Niestety wstęp na molo płatny a ja wolałem przeznaczyć mój skromny budżet na ważniejsze cele. Następnie atak na Gdynię. Ostry ale i ciekawy długi podjazd dał się od razu we znaki. Niestety za Gdynią było tylko gorzej. No cóż zaczynamy krytykę z Gdańskiem na celowniku:
-Drogi, na których tylko niewielką część stanowi asfalt, dziury, koleiny.
-Drogi osiedlowe (przez, które przebijałem się) skłądające się wyłącznie z nie połączonych ze sobą płyt betonowych,
-Ścieżki rowerowe kończące się w polu/ na trawniku.
-Jeszcze SCHODÓW na ścieżce rowerowej nie widziałem w swojej karierze. 
-Bezpieczeństwo na pewno "poprawiały" znaki z jakimś pajacem w kapeluszu na rowerze i znaczkiem zachowania odstępu 1 m. od rowerzysty.
-Zero oznakowania - porażka. Dziękuję Bogu za Bikemapę w smartfonie bo bym jeszcze jechał chyba. 
-Syf - śmieci w rowach i na ulicach. Śmiało mogę powiedzieć "polski Mediolan"
Widać starówka w Gdańsku to tylko dział reklamowy.
OK po wyjechaniu z Gdańska nie mogłem narzekać na trasę. W Pruszczu wyjazd na DK 91 i prościutko do Bydgoszczy. 
Jedyną przeszkodą była jazda po ciemku ale za to to ruch był znikomy, a szerokie asfaltowe pobocze zrekompensowało sprawę. 
We znaki dały się tylko podjazdy za Grupą i w Topolnie. 

Jak to zawsze przed weekendem zaplanowałem sobie nową trasę (północna część Kujawsko-Pomorskiego). W piątek nastawiłem sobie budzik na 5:00 i grzecznie przed 22 położyłem się spać. Rano obudziła mnie kłótnia moich ulubionych sąsiadów z góry. Mówię z imprezy wrócili i spojrzałem na zegarek. Była 7:30 a budzik był nastawiony na 5:00 tyle, że w piątek. Mój pociąg startujący z Bydgoszczy 6:20 pewnie był gdzieś za Toruniem. Ten do Kutna o 7:00 też odjechał. No nic o 9:15 nasgtępny pociąg do Kutna no i mała zmiana planów :D
Po około 2 i poł godz. byłem już na trasie (znowu się musiał dziad spóźnić). Wiatr na szczęście w plecy lub ramię. Trasa bardzo przyjemna sporo fragmentów starą szosą Wawa - Berlin. Ruch natomiast jak na sobotę niewielki. Po drodze zwiedziłem sobie oczywiście bazylikę w Licheniu. Tak właściwie nie miałem pojęcia, że jestem niej tak blisko. Przez przypadek w okolicy Sempolna stanałem uzupełnić bidon i popodziwiać widoki. Patrzę na horyzont i zastanawiam się czemu te kominy tej cementowni/ elektrowni są tam daleko takie nieforemne :D Spojrzałem na mapę i zaorientowałem się, że to wcale nie był komin tylko wieża bazyliki. Obiekt bardzo ciekawy. Polecam jeśli ktoś lubi zwiedzać obiekty sakralne. Dalej wracając przez Ślesin nie mogłem odmówić sobie zobaczenia łuku triumfalnego. Poczułem się jak w Paryżu. O mon die... Niestety jedyny paskudny akcent tej wycieczki to jazda po ciemku. Wyjeżdżając na DK 25 zobaczyłem znak "Bydgoszcz 90" i piękny zachód słońca. No cóż odblaskowy condom na plecak, włączamy światełka i walczymy z czasem. Po drodze zahaczyłem jeszcze o KFC w Inowrocławiu. Dzięki temu sił starczyło mi do samej Bydgoszczy :) Gorzej z moim kontuzjowanym ramieniem. Na szczęście wyprawę sponsorował blister ibupromu. Poniżej kilka zdjęć.