No cóż. Kolejna moja trasa. Tym razem pojechałem pociągiem do Trójmiasta, żeby po 25 latach zobaczyć jak wygląda polskie, niekomunistyczne morze. Start w Sopocie. Miasto bardzo klimatyczne i spokojne :D Może dlatego, że było około 11 i po sezonie. Niestety wstęp na molo płatny a ja wolałem przeznaczyć mój skromny budżet na ważniejsze cele. Następnie atak na Gdynię. Ostry ale i ciekawy długi podjazd dał się od razu we znaki. Niestety za Gdynią było tylko gorzej. No cóż zaczynamy krytykę z Gdańskiem na celowniku:
-Drogi, na których tylko niewielką część stanowi asfalt, dziury, koleiny.
-Drogi osiedlowe (przez, które przebijałem się) skłądające się wyłącznie z nie połączonych ze sobą płyt betonowych,
-Ścieżki rowerowe kończące się w polu/ na trawniku.
-Jeszcze SCHODÓW na ścieżce rowerowej nie widziałem w swojej karierze. 
-Bezpieczeństwo na pewno "poprawiały" znaki z jakimś pajacem w kapeluszu na rowerze i znaczkiem zachowania odstępu 1 m. od rowerzysty.
-Zero oznakowania - porażka. Dziękuję Bogu za Bikemapę w smartfonie bo bym jeszcze jechał chyba. 
-Syf - śmieci w rowach i na ulicach. Śmiało mogę powiedzieć "polski Mediolan"
Widać starówka w Gdańsku to tylko dział reklamowy.
OK po wyjechaniu z Gdańska nie mogłem narzekać na trasę. W Pruszczu wyjazd na DK 91 i prościutko do Bydgoszczy. 
Jedyną przeszkodą była jazda po ciemku ale za to to ruch był znikomy, a szerokie asfaltowe pobocze zrekompensowało sprawę. 
We znaki dały się tylko podjazdy za Grupą i w Topolnie.